Back Article 153 of the Constitution of Malaysia English Pasal 153 Konstitusi Malaysia ID Pasal 153 Undang Limbago Malaysia MIN மலேசிய அரசியலமைப்பு 153-ஆவது பிரிவு Tamil มาตรา 153 ของรัฐธรรมนูญมาเลเซีย Thai 马来西亚宪法第153条 Chinese
Sebahagian dari siri rencana pada Diskriminasi
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Bentuk umum | ||||||
|
Ableisme · Diskriminasi usia · Kasta | ||||||
| Bentuk khas | ||||||
| ||||||
| Manifestasi | ||||||
|
Pencemaran darah · Eliminasisme | ||||||
| Dasar | ||||||
|
Perselisihan Anti-perselisihan Berkaitan | ||||||
| Undang-undang antarabangsa | ||||||
|
CDE · CEDAW · CERD · CRPD · ILO C100 · ILO C111 · ILO C169 · Protokol No. 12 ECHR | ||||||
| Bentuk lain | ||||||
|
Sentralisme orang dewasa · Afrosentrisme | ||||||
| Topik berkenaan | ||||||
|
Penyalahgunaan · Ketaksuban · Kepelbagaian · Eugenika | ||||||
|
|
 |
|---|
 Negara Anggota ASEAN |
|
|
|
 Portal Malaysia |
Perkara 153 Perlembagaan Malaysia memberikan Yang di-Pertuan Agong (Raja Malaysia) tanggungjawab untuk "menjaga kedudukan istimewa 'Melayu'(see note) dan penduduk asli mana-mana Negeri Sabah dan Sarawak dan kepentingan sah komuniti lain" dan seterusnya menentukan cara untuk melakukan ini, seperti mewujudkan kuota untuk masuk ke perkhidmatan awam, biasiswa awam dan pendidikan awam.
Perkara 153 adalah salah satu perkara paling berkontroversi dalam perlembagaan Malaysia. Pengkritik menganggapnya mewujudkan perbezaan yang tidak perlu dan perkauman antara rakyat Malaysia yang berlainan etnik, kerana telah menyebabkan pelaksanaan tindakan afirmatif dasar yang hanya menguntungkan Bumiputera, yang terdiri daripada majoriti penduduk. Secara teknikal, membincangkan pemansuhan Perkara 153 adalah diharamkan[1]—bahkan di Parlimen, walaupun ia digubal sebagai peruntukan sementara untuk Perlembagaan. Walaupun terdapat larangan perbincangan ini, artikel ini diperdebatkan secara terbuka di kalangan Malaysia, menentang pelaksanaan artikel tersebut walaupun nampaknya tetap menyokongnya. Walaupun begitu, artikel itu dipandang sebagai perkara sensitif oleh banyak pihak, dengan ahli politik yang memihak atau menentangnya sering dilabel sebagai perkauman.
Artikel ini terutamanya dilihat sebagai kesinambungan dari undang-undang sebelumnya yang dibuat oleh British untuk melindungi masyarakat asal daripada dibanjiri oleh kedatangan pekerja orang Cina dan India ke Tanah Melayu. Pada tahun-tahun selepas kemerdekaan pada tahun 1957, orang Cina dan India pada umumnya merupakan penduduk bandar yang kaya, sementara Bumiputera kebanyakannya petani miskin atau buruh kasar.
Klausa pertama perkara tersebut menetapkan bahawa pemerintah harus bertindak "sesuai dengan ketentuan Perkara ini".
- ^ Means, ms. 14, 15.